آزادی

قوانین عادلانه مکتوب ، برای داوری میان اختلاف کنندگان و پیگیری شکایات و حمایت از مظلومین درخواست فطری و مقدس آزادیخواهان جهانست

اما برای رسیدن به این مطلوب باید بر سر تعاریف توافقی باشد :

1- قانون چیست ؟ قانونگذاری حق کیست ؟ کدام فرد ؟ یا کدام گروه ؟

2- عادلانه یعنی چه ؟ عدالت را کدام فرد یا گروه میشناسد و تعریف می کند ؟

3- داوری حق کیست ؟ قدرت و سلطه حق کیست ؟

4- توافق چه کسانی بر سر این تعاریف مهم است آیا باید توافق و اجماع همگانی ایجاد شود ؟ چگونه باید همه را قانع کرد ؟ یا اهمیتی ندارد ؟

5- قدرت و سلطه حکومت و دولت و قوا ، فقط باید محدود به داوری و حمایت از مظلوم باشد یا نه فراتر از اینها برای مداخله و تحکم ؟

 پهلوی ها بزرگترین مروجین تفکر پادگان گرایی و دیکتاتوری و سلطنت در تاریخ ایران بوده و هستند کشور را با نیروهای امنیتی ساواک اداره میکردند و نظامیان و مستشاران خارجی کنترل همه امور را

 در دست داشتند ،

 سربازی اجباری و آموزش و پرورش دولتی و آموزش عالی دولتی و فرهنگ دولتی و اقتضاد دولتی و این ادارات دولتی عظیم و طویل میراث پهلوی هاست

 و عجب از گردش روزگار که جلادان و شکنجه گران دیروز ، خود را امروزه ، لیبرال های روزگار معرفی میکنند !

  اگر امروز بخواهیم برای دیکتاتوری و استیبداد در ایران پدری معرفی کنیم باید آن را میراث مشترک پهلوی ها و کمونیست ها معرفی کنیم