آزادی

 حزب توده ، حزب فدائیان خلق اکثریت و اقلیت ، حزی زحمتکشان و رنجبران ، حزب مجاهدین خلق (منافقین ) ، حزب فلان و بیسال و بهمان و بهملان ! ( ویترین احزاب آنروز که همگی خود را دلسوز مردم ایران جا زده بودند )

  همه و همه یک ایده داشته و دارند و هدفی واحد و روسیه آنروز یعنی شوروی سابق تشویق و حمایت میکرد

  و هدفشان انقلابی برای کشتار نیمی از جمعیت ایران و بر پایی دیکتاتوری کارگری و دهقانی !

 و این خیلی عجیب و جالب بود که حکومت وقت آنروز یعنی پهلوی ها هم که به ظاهر مخالف و دشمن این احزاب بود و اتفاقا مورد حمایت آمریکا و اروپا و اسرائیل بود ، استبدادی بود و دیکتاتور و اهل کودتا و نظامی اداره کردن جامعه !

 و دربار پهلوی و روشنفکران مزدور آن از همان آغاز فقط یک راه را در پیش گرفته بودند  و آن چیزی نبود جز ملی گرایی فاشیستی برای نفی عقاید بومی و مذهبی مردم ایران و پان ایرانیسم برای درگیری با اعراب منطقه خاورمیانه و گاه گداری هم بهائیت را تقویت می کردند همان بهائیتی که بنا بر فرمان رهبرانش همیشه مخالف سرسخت آزادی بود